Je kunt de instellingen aanpassen door op het steeksleuteltje rechtsonder op het scherm te klikken. De tijdlijn Componisten is samengesteld met als bronnen Wikipedia en YouTube. Klik bij een componist op "Meer weten" om naar Wikipedia te gaan.
Notker of Notger de Stotteraar of van Sankt Gallen, in het Latijn Notgerus Balbulus (Heiligau, ca. 840 – Sankt Gallen, 912) was een vroegmiddeleeuws auteur, componist, poëet en benedictijnermonnik in de Abdij van Sankt Gallen. Hij is de patroon van de muzikanten en wordt aangeroepen tegen het stotteren. Hij werd zalig verklaard in 1512. Zijn feestdag is op 6 april, maar in Sankt Gallen wordt hij ook op 7 mei gevierd. Notker de Stotteraar werd rond 840 geboren in een welgestelde familie, in de Zwitserse plaats Heiligau (het huidige Elgg bij Winterthur). Hij werd reeds als kind toevertrouwd aan de benedictijnenabdij van Sankt Gallen. Op de toegestane leeftijd trad hij toe als monnik en zijn leven lang zou hij de functie bekleden van bibliothecaris en hoofd van de kloosterschool.
Hucbald van Saint-Amand (lat. Hucbaldus Elnonensis, ook wel Hucbaldus, Hubaldus, Hugbaldus of Ubaldus) (Saint-Amand-les-Eaux, ca. 840 – aldaar, 20 juni 930) was een Vlaamse muziektheoreticus, componist, dichter, leraar, schrijver, hagiograaf en benedictijn. Hij schreef het vroegst bekende werk van de westerse muziektheorie, waarin hij een uiteenzetting geeft van de verschillen tussen de eigentijdse en oude muziekpraktijk. Hucbald schreef ook verschillende heiligenlevens en een merkwaardig gedicht over kale mannen, opgedragen aan Karel de Kale. Leven Hij werd omstreeks 840 geboren en genoot zijn opleiding aan de Sint-Amandsabdij in het bisdom Doornik, waar zijn oom Milo een belangrijke positie had. ..........
Hildegard van Bingen (Bermersheim, bij Alzey, Midden-Duitsland, 1098 – Rupertsberg, bij Bingen, 17 september 1179), was een Duitse benedictijnse abdis en geldt als eerste vertegenwoordigster van de Duitse middeleeuwse mystiek. Zij was onder meer actief op het gebied van religie, kosmologie, wetenschappen, filosofie, compositie en muziekbeoefening, poëzie, plantkunde en taalkunde.ter story info here
Walther von der Vogelweide (geboorteplaats onzeker, wellicht Bozen, 1170 - Würzburg, 1230) was een Duitstalig minnezanger en dichter.
Guillaume Dufay (uit te spreken als: Dufà-ie) (bij Beersel?, 5 augustus 1397? – Kamerijk, 27 november 1474) was een Brabantse componist uit de Bourgondische Nederlanden. Hij wordt als een van de grootste componisten van de 15e eeuw beschouwd in de Vlaamse Polyfonie waarvan hij, samen met Gilles Binchois, de eerste beroemde vertegenwoordiger is.
Johannes Ockeghem (verm. Saint-Ghislain, ca. 1410 – Tours, 6 februari 1497) was een 15e-eeuws componist van de Franco-Vlaamse School. Hij werd vermoedelijk geboren in Saint-Ghislain (Henegouwen). Na een korte periode als zanger aan de Onze-Lieve-Vrouwekerk in Antwerpen (1443-1444), kwam hij in dienst van Karel, hertog van Bourbon, in Moulins. In 1452 werd hij aangeworven door de Franse koning Karel VII. Tot aan zijn dood op 6 februari 1497 bleef hij verbonden aan het Franse koningshuis (onder Karel VII Lodewijk XI en Karel VIII). In 1459 verkreeg hij de lucratieve en hooggewaardeerde functie van schatmeester van de abdij Saint-Martin in Tours, waar hij ook verbleef. In 1484 bezocht hij Brugge en Damme.Enter story info here
Josquin des Prez (vermoedelijk oostelijk van Doornik, omstreeks 1450 - Condé, 27 augustus 1521) was een Henegouwse musicus (zanger en componist) van de Franco-Vlaamse School van polyfonie. Zijn naam luidde in oorsprong 'Jossequin Lebloitte, dit Desprez'. Die verbastering is ook gespeld als Des Prés, Després en Desprez. Hij wordt wel de belangrijkste componist van de hele renaissance genoemd en werkte vooral in Frankrijk en Italië. Josquin (afgeleid van het Vlaamse "Josken") was befaamd als zanger, componist en pedagoog. Kenmerkend voor zijn muziek zijn de grote doorzichtigheid en de hechte structuur, waarbij de muziek nauw aansluit bij de tekst. In het chanson was hij na het midden van de 15e eeuw de belangrijkste exponent van een nieuwe stijl, waarin de technieken van de canon en het contrapunt werden toegepast op wereldlijke liederen.
Giovanni Pietro Aloisio Pierluigi da Palestrina, korter Giovanni Pierluigi da Palestrina (Palestrina, circa 1525 – Rome, 2 februari 1594) was een Italiaans componist. Hij heeft een grote invloed gehad op de ontwikkeling van de katholieke kerkmuziek. Zijn muziek is altijd beschouwd als een hoogtepunt in de Renaissancemuziek. Naam Pierluigi is de familienaam, Palestrina geeft de herkomst aan. De gelatiniseerde naam luidt Johannes Petraloysius Praenestinus. Zijn bijnaam was Il Prenestino (de man uit Preneste = Palestrina). In de muziekwetenschap wordt gewoonlijk niet de naam Pierluigi, maar Palestrina gebruikt. Geboortehuis van Palestrina Giovanni Pierluigi da Palestrina (Palestrina) werd rond 1525 ..........
Orlando di Lasso (Bergen in Henegouwen, 1532 - München, 14 juni 1594) was een van de productiefste componisten aller tijden. Hij is ook bekend als Orlandus Lassus, Roland de Lassus of Roland de Lâtre. Zijn eerste lessen in lezen, schrijven en zingen kreeg hij in zijn geboortestad, waar hij tot zijn 13e als koorknaap werkte in de Église Saint-Nicolas-en-Havré. In die tijd waren ronselaars van de adel overal in Europa op zoek naar mooie jongensstemmen, vooral in de zogenaamde Spaanse Nederlanden. De eerste biograaf van Lasso, Samuel Quicchelberg, meldt dat Orlando twee keer werd ontvoerd vanwege zijn “heldere, zoete stem” maar hij werd teruggehaald door zijn ouders.
William Byrd (Lincoln (?), circa 1543 – Stondon, Essex (?), 4 juli 1623) was een Engels componist. Hij was een van de grootste componisten van zijn generatie. story info here
John Dowland (Dalkey (bij Dublin) (?)[1], circa 1563 - vermoedelijk Londen, 20 februari 1626) was een Engelse zanger, luitist en componist. Hij is het bekendst geworden door het lied Flow my tears (ook bekend als Lachrimae).
Claudio Giovanni Antonio Monteverdi (Cremona, 15 mei 1567 – Venetië, 29 november 1643) was een Italiaanse componist, dirigent en oorspronkelijk ook werkzaam als gambist en zanger. Monteverdi’s werk markeert de overgang van renaissance- naar barokmuziek. Hij was een groot en in zijn tijd geëerd musicus. Na een lange periode van vergetelheid wordt hij nu weer volop uitgevoerd. De door Monteverdi geschreven opera’s worden algemeen erkend als de onmiskenbare hoogtepunten, waarmee de canon van de Westerse opera begint.
Jean-Baptiste Lully, oorspronkelijke naam: Giovanni Battista Lulli (omgeving Florence, 28 november 1632 – Parijs, 22 maart 1687) was een in Italië geboren componist uit de barok en schepper/vormgever van de Franse opera. Het grootste deel van zijn leven werkte hij in dienst van het hof van de Franse koning Lodewijk XIV, van waaruit hij het Franse muziekleven decennialang domineerde. Zijn werk had een belangrijke invloed op de ontwikkeling van de West-Europese muziek.
Arcangelo Corelli (Fusignano (Imola),17 februari 1653 - Rome, 8 januari 1713) was een Italiaans violist, componist en muziekleraar. Hij studeerde in Bologna en omstreeks 1685 verhuisde hij naar Rome, waar hij zijn eerste sonates voor de viool publiceerde. Hij woonde in het paleis van zijn beschermheer kardinaal Pietro Ottoboni. Corelli bezocht ook Modena en Napels. Hij dirigeerde in het Romeinse verblijf van Christina van Zweden en onderwees vele vioolstudenten, waaronder Francesco Geminiani en Pietro Locatelli. Zijn werken waren in heel Europa bijzonder populair.
Johann Pachelbel ([ˈjoːhan paˈxɛlbɛl]?) (Neurenberg, 1 september 1653 – aldaar, 3 maart 1706) was een Duits organist en componist uit de barokperiode, die het bekendst is van zijn Canon in D. Pachelbel was een van de veertien kinderen uit twee huwelijken van een wijnhandelaar uit Neurenberg. Hij begon zijn muzikale ontwikkeling onder leiding van Heinrich Schwemmer en vervolgde deze later aan de universiteiten van Altdorf en Regensburg. In 1671 verhuisde Pachelbel naar Wenen, waar hij student werd en vervanger van de organist Johann Kasper Kerll aan de Weense hofkapel.
Marin Marais (31 May 1656, in Paris – 15 August 1728, in Paris) was a French composer and viol player. He studied composition with Jean-Baptiste Lully, often conducting his operas, and with master of the bass viol Monsieur de Sainte-Colombe for six months. In 1676 he was hired as a musician to the royal court of Versailles and was successful there, being appointed in 1679 as ordinaire de la chambre du roy pour la viole, a title he kept until 1725. He was the father of the composer Roland Marais (c. 1685 – c. 1750).
Henry Purcell (Westminster, circa 1659 - Londen, 21 november 1695) was een Engelse componist van barokmuziek, wiens werk ook nu nog dikwijls wordt uitgevoerd en opgenomen. Zijn werk behoort tot het belangrijkste barokrepertoire. Hij was onder andere een leerling van de Engelse componist John Blow. Purcell schreef zowel kerkmuziek, toneelmuziek en instrumentale werken als liederen en (semi-)opera's. Henry was een zoon van hetzij Henry, hetzij Thomas Purcell, twee broers die beiden lid waren van de Chapel Royal, het koninklijk muziekensemble.
François Couperin (Parijs, 10 november 1668 – aldaar, 11 september 1733) was een Frans componist. Hij is het belangrijkste en bekendste lid van de Couperin componistendynastie. Couperin, bijgenaamd 'Le Grand', wordt gerekend tot de meest vooraanstaande barokcomponisten, en met name van klavecimbelmuziek. Zijn klavecimbelmuziek wordt gekenmerkt door een sterk idiomatisch karakter, zowel voor wat betreft haar zeer persoonlijke stijl als voor de nauwe verbintenis ervan met de eigenschappen van het instrument. Naast zijn klavecimbelmuziek schreef Couperin orgelmuziek, religieuze en wereldlijke vocale muziek en kamermuziek. Bovendien publiceerde hij theoretische werken over het spelen van het klavecimbel (L'Art de toucher le clavecin) en over het begeleiden in de muziek Règles pour l'accompagnement.
Turlough O'Carolan, of Toirdhealbhach Ó Cearbhalláin (County Meath, 1670 - ?, 25 maart 1738) was een Iers componist ten tijde van de opkomende Barok in Ierland. Al zijn werk bevat harppartituren, die vaak slechts voor dit ene instrument zijn overgeleverd. Het betreft veelal liederen, waarvan er één in het Engels is geschreven. Carolan staat in Ierland bekend als een groot nationaal kunstenaar. Hij stamde uit een oeroude traditie van Keltische harpmuziek en accumuleerde moderne barokvormen in zijn hoogst persoonlijke, originele melodieën. Vele van zijn liederen zijn opgedragen aan zijn persoonlijke beschermheren en -vrouwen uit de clans die toentertijd nog over het land heersten; Carolan was een rondtrekkend harpist, zoals er vele waren. Een aantal van zijn liederen handelen echter over whiskey. Bekende werken zijn Sídh Beag agus Sídh Mór, Planxty Irwin, Fanny Poer, A h-uiscí chroidhe na n-anamann, Brighid Crúis en zijn — volgens de overlevering op zijn sterfbed gecomponeerde — Carolans afscheid van de muziek. Het meest wordt hij echter herinnerd om het zogenaamde Concerto van Carolan (soms Mrs Poer genoemd), en er deed een verhaal de ronde dat Carolan met dit werk een weddenschap tegen Francesco Geminiani zou hebben gewonnen. Er is evenwel geen enkel bewijs dat de twee elkaar ooit hebben ontmoet.
Tomaso Giovanni Albinoni (Venetië, 8 juni 1671 – aldaar, 17 januari 1751) was een Venetiaans barokcomponist en violist. Albinoni studeerde viool en zang, maar was als componist autodidact, hetgeen zijn uitzonderlijke muzikale talent nog specialer maakt. Tomaso wist van jongs af aan dat hij het muziekvak zou gaan uitoefenen. Na een gedegen muziekopleiding probeerde hij een positie in de kerk te verwerven, maar dat liep op niets uit. Met ouders van rijke komaf, ze stamden af uit een handelsfamilie te Venetië, kon hij het zich dan ook permitteren om zich uitsluitend met muziek bezig te houden. Hij had het niet nodig om voor een kerk te werken, in tegenstelling tot veel van zijn leeftijdgenoten, zoals Vivaldi, Zani en Geminiani. Zijn eerste opera, Zenobia, regina de Palmireni, kwam in 1694 in Venetië op de planken. Mogelijk kwam hij in 1700 in dienst bij Ferdinando Carlo Gonzaga, hertog van Mantua en Monferrato. Zijn suites op. 3 droeg hij in 1701 op aan Cosimo III de' Medici, hertog van Toscane.
Antonio Lucio Vivaldi (Venetië, 4 maart 1678 – Wenen, 28 juli 1741) was een Italiaans violist, priester en componist. Hij is vooral bekend van Le Quattro Stagioni (De vier jaargetijden), een cyclus van vier vioolconcerten, maar heeft meer dan 700 composities op zijn naam staan, in vele instrumentale en vocale genres.
Jan (Johann Lukas Ignatius) Dismas Zelenka (16 oktober 1679 – Dresden, 23 december 1745) was een Boheems contrabassist en componist.
Georg Philipp Telemann (Maagdenburg, 24 maart 1681 – Hamburg, 25 juni 1767) was een Duits barokcomponist, dirigent en organist en vermoedelijk de meest productieve componist in de geschiedenis. Georg Philipp Telemann was de zoon van de Diaconus aan de Heilig-Geist-Kerk Heinrich Telemann en zijn echtgenote Maria Haltmeier. Telemann kreeg zijn muzikale opleiding van de Maagdenburgse organist en cantor Benedikt Christiani. Zijn vader was vroeg overleden en zijn moeder wilde zijn muzikale neigingen onderdrukken. Zij stuurde hem in 1698 naar het gymnasium te Hildesheim, maar daar werd zijn muzikaal talent opnieuw bevorderd. Telemann mocht zelfs de organist en ..........
Jean-Philippe Rameau (25 September 1683 – 12 September 1764) was a French composer and music theorist. Regarded as one of the most important French composers and music theorists of the 18th century,[1] he replaced Jean-Baptiste Lully as the dominant composer of French opera and is also considered the leading French composer of his time for the harpsichord, alongside François Couperin.[
Georg Friedrich Händel (Halle an der Saale, 23 februari 1685 – Londen, 14 april 1759) was een Duits-Britse barokcomponist. Händel schreef veel muziek-dramatische werken: 42 opera's, 29 oratoria, meer dan 120 cantates, trio's en duetten. Dat komt overeen met ongeveer 2000 aria's. Verder Engelse, Duitse, Italiaanse en Latijnse kerkmuziek, serenades en odes. Onder zijn instrumentale werken vallen de orgelconcerten, concerti grossi, ouvertures en kamermuziek zoals fluit-, hobo- en vioolsonates en werken voor klavecimbel en orgel. Samen met Johann Sebastian Bach, die in hetzelfde jaar (1685) werd geboren, wordt Händel als een van de grootste componisten van ..........
Johann Sebastian Bach (Eisenach, 21 maart 1685 – Leipzig, 28 juli 1750) was een Duits componist van barokmuziek, organist, klavecinist, violist, muziekpedagoog en dirigent. Hij wordt door de meeste muziekwetenschappers beschouwd als een van de grootste en invloedrijkste componisten uit de geschiedenis van de klassieke muziek vanwege de inventiviteit waarmee hij melodie, harmonie en ritme, maar ook diverse muziekstijlen en dansvormen uit zijn tijd combineerde, wat veel componisten na hem inspireerde en uitdaagde hem te evenaren. Bach heeft als geen ander laten zien hoe belangrijk de constructie van een compositie is, alsmede de maximalisatie van een ..........
Giuseppe Domenico Scarlatti (Napels, 26 oktober 1685 - Madrid, 23 juli 1757) was een Italiaanse componist, klavecinist en organist. Hij is bekend geworden door zijn sonates voor klavier, die door hun stijl en technische eisen een belangrijke invloed hebben gehad op de Spaanse en Engelse klaviermuziek - en indirect op de Duitse, Franse en Italiaanse klaviermuziek. Scarlatti werd geboren als zesde van tien kinderen van componist en kapelmeester Alessandro Scarlatti (1659 - 1725) en Antonia Anzalone. Over de eerste vijftien jaar van Scarlatti's leven is niets bekend. Zijn naam komt niet voor in archieven van muziekscholen of conservatoria. Op 13 september 1701 werd hij benoemd tot componist en organist ..........
Willem de Fesch (Alkmaar, doopdatum 26 augustus 1687 - Londen, 3 januari 1761) was een Nederlands componist en violist uit de periode van de Barokmuziek. Zijn vader Louis/Lodewijk de Fesch (1657-?) (ook wel Vaeght, De Veg of Defesch) was een musicus uit Luik die zich al jong in Amsterdam had gevestigd en in 1685, kort na zijn huwelijk met Johanna Willems Maasbragt (1664-1739), verhuisd was naar Alkmaar, waar hun tweede zoon Willem werd geboren.
Sylvius of Silvius Leopold Weiss (Grottkau, 12 oktober 1687 – Dresden, 16 oktober 1750) was een Duits componist en luitspeler. Hij is geboren in het tegenwoordige district Brzeg in Zuid-West-Polen als zoon van Johann Jacob Weiss, die eveneens luit speelde. Hij diende aan de hoven van Breslau, Rome en Dresden. Lang werd gedacht dat hij was geboren in 1686, maar een onderzoeker[1] doet vermoeden dat hij pas het jaar erna is geboren. Weiss geldt als een van de bekendste en technisch beste luitspelers van zijn tijd. Hij componeerde ongeveer 600 stukken voor zijn instrument. Veel van zijn werken zijn gegroepeerd in Sonates (maar niet gebaseerd op de klassieke sonatevorm) en Suites, die hoofdzakelijk bestaan uit barokdansen.
Johann Friedrich Fasch (Buttelstedt bij Weimar), 15 april 1688 - Zerbst, 5 december 1758) was een Duits violist en componist. Hij was een leerling van Johann Kuhnau en werkte onder andere als violist in Bayreuth en Leipzig, later als organist in enkele Boheemse steden. In Leipzig stichtte hij in 1718 een 'Collegium musicum', waaruit het concertwezen van de stad is gegroeid. In 1722 werd hij ten slotte hofkapelmeester te Zerbst. Johann Friedrich Fasch geldt als een van de voornaamste tijdgenoten van Johann Sebastian Bach, die zelf Fasch' kunst zeer waardeerde. Fasch liet 7 jaargangen kerkcantates na ..........
Pietro Antonio Locatelli (Bergamo, 3 september 1695 – Amsterdam, 30 maart 1764) was een Italiaanse componist en violist uit de barokperiode, die vanaf 1729 tot zijn dood in Amsterdam woonde. Hij studeerde in Rome bij Giuseppe Valentini (1681-1747). Na een aantal concertreizen door Frankrijk en Duitsland vestigde Locatelli zich in 1729 in Amsterdam, waar hij vioolles gaf, Italiaanse snaren verkocht en een muziekuitgeverij had. Hij componeerde er ook voor een Collegium Musicum dat hij leidde en dat uit welvarende muziekliefhebbers bestond.
Wilhelm Friedemann Bach (Weimar, 22 november 1710 – Berlijn, 1 juli 1784) was een Duits organist, klavecinist, fortepianospeler, dirigent, muziekpedagoog en componist. Wilhelm Friedemann was de oudste zoon van Johann Sebastian Bach en Maria Barbara Bach. Hij was werkzaam in Dresden, Halle, Braunschweig en op het laatst in Berlijn. Hij gold als de grootste organist van zijn tijd en was vermaard vanwege zijn orgelimprovisaties. Het Wilhelm-Friedemann-Bach-Haus in Halle is naar hem vernoemd en gevestigd in een huis waar hij heeft gewoond. Het is aan hem en zes andere componisten uit Halle gewijd.
William Boyce (Londen, 1 september 1711 - aldaar, 7 februari 1779) wordt over het algemeen beschouwd als de belangrijkste in Engeland geboren componist van de 18e eeuw. Geboren in Londen, werd Boyce als knaap koorzanger van de St. Paul's Cathedral en studeerde later muziek bij Maurice Greene, die hij in 1755 opvolgde als Master of the King's Musick. Intussen vervulde hij verschillende benoemingen als organist in Londen, waar hij in 1755 benoemd werd als componist van de Chapel Royal en vervolgens in 1758 als organist. Hij liet een uitgebreid oeuvre na van onder meer 20 symfonieën ..........
Christoph Willibald Ritter von Gluck (Erasbach bij Berching, 2 juli 1714 – Wenen, 15 november 1787) was een componist uit Duitsland, die onder andere in Italië, Parijs en Wenen werkte. Hij staat bekend als een van de belangrijkste operacomponisten van zijn tijd, de (vroeg)klassieke periode, en ook als een van de belangrijkste vernieuwers van het operagenre uit de geschiedenis. In het Heimatmuseum in het Beierse Berching is een deel van de collectie gewijd aan zijn werk en leven. Gluck was de oudste zoon van een houtvester (een soort bosbeheerder) in dienst van de Beierse keurvorst. In 1717 vestigde het gezin zich in Bohemen. Zijn vader was in dienst bij prins Lobkowicz. Over zijn muzikale opleiding is niet veel bekend, vanaf 1726 was hij koorknaap in Komotau. ..........
Johann Georg Leopold Mozart (Augsburg, 14 november 1719 – Salzburg, 28 mei 1787) was een Oostenrijkse componist en violist van Duitse afkomst. Hij was componist, violist en auteur van een vioolmethode, alsmede de vader van de componist Wolfgang Amadeus Mozart. Leopold Mozart werd op 14 november 1719 in Augsburg geboren als zoon van de boekbinder Johann Georg Mozart (1679-1736). Aldaar volgde hij vanaf zijn vijfde jaar de Elementarschule en van 1727 tot 1735 het Augsburgs Gymnasium.[2] Nog voor zijn veertiende jaar trad hij voor het eerst op in een zangrol bij de feestelijkheden ter gelegenheid van het einde van het schooljaar; de laatste maal dat hij dit deed was in september 1735.[3] Al jong kon hij moeilijke zangrollen aan en werd als koorknaap aan het werk gezet.
Enter story info here
Enter story info here
Enter story info here
Enter story info here
(Franz) Joseph Haydn (de naam Franz gebruikte hij niet) (Rohrau, 31 maart 1732 – Wenen, 31 mei 1809) was een Oostenrijks componist. Haydns werk wordt gerekend tot de muziek van de klassieke periode. Schepper van een omvangrijk oeuvre, is hij vooral van belang voor zijn bijdrage aan de ontwikkeling van de symfonie en van het strijkkwartet. Samen met Wolfgang Amadeus Mozart en Ludwig van Beethoven vormt hij, muziekhistorisch gezien, de Eerste Weense School. Hij heeft minstens 104 symfonieën gecomponeerd.
Antonio Salieri (Legnago, 18 augustus 1750 – Wenen, 7 mei 1825) was een Italiaans componist, dirigent en muziekpedagoog. Antonio Salieri was de vijfde zoon van een koopman. Van zijn oudere broer Francesco, een leerling van Giuseppe Tartini, kreeg hij viool- en klavecimbellessen. Later kreeg Salieri vioollessen van Giuseppe Simoni, de organist van Legnago en zelf leerling van Padre Martini. In 1765 kwam hij naar Venetië, waar hij bij Giovanni Pescetti, Maestro di Capella di San Marco, muziektheorie studeerde. Verder studeerde hij bij de tenor Ferdinando Pacini zang. De Boheemse componist Florian Leopold Gassmann (1729-1774) nam hem mee naar Wenen en introduceerde hem in het Weense muziekleven. Bij Gassmann zelf studeerde hij contrapunt gebaseerd op het Gradus ad Parnassum van Johann Joseph Fux en de Istituzioni harmoniche van Gioseffo Zarlino. Verder studeerde Salieri Latijn, Duits, Frans en Italiaanse poëzie bij Pietro Tommasini en de kunst van declamatie bij Pietro Metastasio. In 1769 ontmoette hij Christoph Willibald Ritter von Gluck, die voor hem tot diens overlijden een mentor en vaderlijke vriend was.
Luigi Boccherini (Lucca, 19 februari 1743 – Madrid, 28 mei 1805) was een Italiaanse componist en cellist, de zoon van een contrabassist, van wie hij zijn eerste muzieklessen kreeg. In 1757 stuurde zijn vader hem naar Rome voor verder muziekonderricht. Na zijn terugkeer in Lucca speelde hij cello in het plaatselijke theaterorkest. Tot 1764 was hij in hoofdzaak actief in Italië, hoewel hij 1757-1758, 1760-1762 en 1764-1765 in Wenen verbleef, waar hij een tijdelijke aanstelling had als cellist aan het hoforkest. In 1765 kwam hij in contact met een van de toonaangevende componisten van de instrumentale muziek, de Milanese musicus Giovanni Battista Sammartini, met wie hij enige jaren samenwerkte.
Wolfgang Amadeus Mozart[a] (Salzburg, 27 januari 1756 – Wenen, 5 december 1791), doopnaam Joannes Chrysostomus Wolfgangus Theophilus Mozart, was een uit het prinsaartsbisdom Salzburg afkomstige componist, pianist, violist en dirigent. Hij excelleerde in elke courante muziekvorm uit zijn tijd, met name in opera, de symfonie, het pianoconcert en kamermuziek.[1] De muziek die hij als volwassene componeerde, geworteld in Oostenrijkse en Zuid-Duitse tradities, maar gekleurd door de Italiaanse opera, kenmerkt zich door haar melodische schoonheid, formele perfectie en rijkdom van harmonie en textuur.
Ludwig van Beethoven (Bonn, 15, 16 of 17 december[1] 1770 – Wenen, 26 maart 1827) was een Duitse componist, musicus, virtuoos en dirigent. Zijn stijl sluit in zijn vroege periode direct aan op die van Mozart en Haydn,[3] met wie hij tot de Eerste Weense School wordt gerekend. Hij bracht het classicisme tot voltooiing en leidde in zijn late periode de romantiek in. Hij wordt onder de invloedrijkste componisten gerekend. Zijn oeuvre heeft een overheersende invloed gehad op de negentiende-eeuwse muziek.
Carl Maria Friedrich Ernst von Weber (c. 18 November 1786 – 5 June 1826) was a German composer, conductor, virtuoso pianist, guitarist, and critic in the early Romantic period. Best known for his operas, he was a crucial figure in the development of German Romantische Oper (German Romantic opera).[1] Throughout his youth, his father, Franz Anton [de], relentlessly moved the family between Hamburg, Salzburg, Freiberg, Augsburg and Vienna. Consequently he studied with many teachers—his father, Johann Peter Heuschkel, Michael Haydn, Giovanni Valesi, Johann Nepomuk Kalcher, and Georg Joseph Vogler—under whose supervision he composed four operas, none of which survive complete.[1]
Gioachino Antonio Rossini (Pesaro, 29 februari 1792 – Parijs, 13 november 1868) was een Italiaanse componist. In een periode van twintig jaar (1810-1829) componeerde hij veertig opera's. Zoals bij veel beroemde componisten kreeg hij zijn eerste muziekonderricht van zijn vader, Giuseppe Rossini, die hoornist en trompettist was. Vervolgens ging hij in 1806 naar Bologna, waar hij studeerde aan het Liceo Musicale bij Padre Stanislao Mattei. In 1810 kreeg hij zijn eerste compositieopdracht voor een opera. In 1813 boekte hij grote successen met zijn opera's Tancredi en L'italiana in Algeri. Twee jaar later, in 1815, toen hij verbonden was aan het Teatro San Carlo in Napels, ..........
Franz Peter Schubert (Wenen, 31 januari 1797 – aldaar, 19 november 1828) was een Oostenrijks componist. Hij stierf al op 31-jarige leeftijd, maar toch schreef Schubert meer dan duizend muziekstukken met bekende werken als Die schöne Müllerin en de Onvoltooide symfonie.
Domenico Gaetano Maria Donizetti[a] (29 November 1797 – 8 April 1848) was an Italian Romantic composer, best known for his almost 70 operas. Along with Gioachino Rossini and Vincenzo Bellini, he was a leading composer of the bel canto opera style during the first half of the nineteenth century and a probable influence on other composers such as Giuseppe Verdi.[4] Donizetti was born in Bergamo in Lombardy. At an early age he was taken up by Simon Mayr[5] who enrolled him with a full scholarship in a school which he had set up. There he received detailed musical training. Mayr was instrumental in obtaining a place for Donizetti at the Bologna Academy, where, at the age of 19,[6] he wrote his first one-act opera, the comedy Il Pigmalione, which may never have been performed during his lifetime.
Louis Hector Berlioz (La Côte-Saint-André, 11 december 1803 – Parijs, 8 maart 1869) was als Frans componist, muziekcriticus en dirigent een van de belangrijkste en meest vernieuwende vertegenwoordigers van de romantiek. Berlioz was de zoon van een plattelandsdokter. Hij kreeg in zijn geboorteplaats (gelegen tussen Lyon en Grenoble) muzieklessen van zijn vader. Op zijn twaalfde had hij zijn eerste werkelijk muzikale ervaring toen hij tijdens zijn eerste communie het meisjeskoor hoorde zingen. In hetzelfde jaar werd hij verliefd op Estelle Dubœuf, een meisje uit de streek dat later opnieuw een rol in zijn leven zou spelen. In 1821 werd hij door zijn ouders naar Parijs gestuurd om er geneeskunde te studeren. Hij kwam er zo onder de indruk van de opera dat hij tegen de wens van zijn ouders in besloot componist te worden. Vooral de werken van Gluck waren voor hem een openbaring. Gluck zou zijn leven lang een idool van Berlioz blijven.
Jakob Ludwig Felix Mendelssohn Bartholdy[1] (Hamburg, 3 februari 1809 – Leipzig, 4 november 1847), geboren en bekend als Felix Mendelssohn, was een Duits componist, dirigent, organist en pianist van de vroege romantiek. Mendelssohns oeuvre omvat onder andere symfonieën, concerto's, liederen, orgel- en kamermuziek. Zijn bekendste werken zijn de ouverture en de toneelmuziek Ein Sommernachtstraum voor het toneelstuk A Midsummer Night's Dream (Een Midzomernachtdroom) van William Shakespeare, de Italiaanse symfonie, de Schotse symfonie, het oratorium Paulus, de ouverture Die Hebriden, het vioolconcert en het strijkoctet. De originele melodie van het kerstlied Hoor de eng'len zingen d'eer is door hem geschreven. De Lieder ohne Worte vormen zijn bekendste serie pianostukken. Als kleinzoon van de filosoof Moses Mendelssohn werd Felix Mendelssohn geboren in een vooraanstaande Joodse familie. Hij werd zonder religie opgevoed tot de leeftijd van zeven, toen hij werd gedoopt als een gereformeerde christen. Felix werd al vroeg erkend als een muzikaal wonderkind, maar zijn ouders wilden niet profiteren van zijn talent. Zijn zus Fanny kreeg een soortgelijke muzikale opleiding en was op zichzelf een getalenteerd componist en pianiste; sommige van haar vroege liederen werden gepubliceerd onder de naam van haar broer.
We'd love to hear from you. Please send questions or feedback to the below email addresses.
Before contacting us, you may wish to visit our FAQs page which has lots of useful info on Tiki-Toki.
We can be contacted by email at: hello@tiki-toki.com.
You can also follow us on twitter at twitter.com/tiki_toki.
If you are having any problems with Tiki-Toki, please contact us as at: help@tiki-toki.com
Close