1968 - 1981 Marionettentheater Taptoe;xNLx;1981 - 2009Theater Taptoe;xNLx;2010 - vandaag Taptoe’s Erf
Luk De Bruyker is al van jongs af aan gepassioneerd door poppenspel. Hij heeft in het bijzonder een grote liefde voor het Gentse Poppentheater Nele. Van oprichter Albert Vermeiren leert hij de knepen van het vak. Hij kan niet wachten om zijn eigen reizend marionettentheater Taptoe op te richten.
Na een eerste vruchtbare samenwerking tussen Luk De Bruyker en theaterauteur Freek Neirynck in 1973 vervoegt Neirynck Taptoe als artistiek leider in 1978. De eerste voorstelling als professioneel gezelschap, vzw marionettentheater Taptoe, is het magisch-realistische sprookje, De kleine prins. Heel wat bekende acteurs spreken de stemmen van de poppen op voorhand in.
Volkse figuren en historische helden inspireren Taptoe. Zo maakt het gezelschap biodrama’s over onder meer Herman Teirlinck, Vader Anseele, Lène Maréchal of operazangeres Vina Bovy, soms in opdracht. Taptoe gaat maatschappelijke en sociaal-geëngageerde thema’s niet uit de weg.
Marionettentheater Taptoe wordt Theater Taptoe. De naam en het nieuwe logo sluiten beter aan bij de artistieke richting die het gezelschap uitgaat. Het logo toont een gemaskerde acteur in combinatie met een pop.
Met Thomas zit te dromen in de klas brengt Taptoe acteurs en poppen succesvol samen op scène. Na het wereldfestival voor marionettentheaters in Charleville-Mézières volgt een internationale tour in meerdere talen. De samenwerking met regisseur Bert Van Tichelen blijkt voor herhaling vatbaar.
Het Gents Pierke, meer bepaald die van Poppentheater Magie, spreekt Luk De Bruyker al van jongs af aan. Op de Gentse Feesten brengt hij een eigen versie van Pierke als kritische chroniqueur. Freek Neirynck schrijft de teksten. Luk De Bruyker speelt met de pop én kruipt zelf in de huid van het personage. Het is een succes. In 1993 wordt zijn Pierke Pierlala ondergebracht in ’t Spelleke van Drei Kluite.
Luk De Bruyker is gefascineerd door buitenlands figurentheater. Voor De dag dat Karageus… (aankwam) wordt hij opgeleid in het Turks schimmenspel door Hayali Torun Çelebi. Wat later neemt De Bruyker zelf de bijzondere titel van Hayali, grootmeester in het schimmenspel, in ontvangst. Zijn voorliefde voor internationale technieken keert onder meer terug in de sociaal-artistieke productie Van Karageus tot Pierke (1992), De figuurrijke reis (1992) of De maan schildert de sterren boven Bursa (2001).
Taptoe trekt met Hemel! een nieuw artistiek register open. In deze absurde woordloze productie wordt het vlakke plastische oeuvre van René Magritte driedimensionaal gebracht. De acteurs zijn objecten in de scenografie. Taptoe zal deze succesvolle voorstelling honderden malen opvoeren in binnen- en buitenland.
Theater Taptoe’s internationale successen lonen. Tot driemaal toe wordt Taptoe cultureel ambassadeur van Vlaanderen. Niet alleen krijgt het gezelschap hiermee erkenning van de overheid, de titel zorgt ook voor meer middelen om voorstellingen te produceren en te verspreiden.
Taptoe staat er om bekend artistieke grenzen te slopen maar verliest zich er ook in. De oorsprong, het poppenspel, lijkt zoek. Samen met Spaanse kunstenaar Luis Zornoza Boy keert Taptoe met Skroetsj terug naar zijn roots, met uitgepuurde maar tot de verbeelding sprekende figuren. Het zal Neiryncks laatste stuk zijn.
