Op 17 juni 2007 is de laatste gevangene overgeplaatst. Justitie heeft op 1 april 2008 de huur opgezegd en het gebouw is verkocht in 2014.
De tijdslijn is aangeboden door Stichting Blokhuispoort
Online Musea is het Platform voor de verzamelaar en voor de bezoeker die in de wereld van de verzamelaar wil kijken. Online Musea is geboren op 16-02-2013 en is opgezet voor verzamelaars die (museale) collecties online tentoonstellen. De websites van de leden voldoen aan de criteria van Online Musea. De leden hebben het keurmerk en een certificaat ontvangen.
De bouw van het Blokhuis werd gestart op 22 februari 1499, in opdracht van Willebrord van Schaumburg, Stadhouder des Hertogen van Saksen. Het Blokhuis vertoonde zich als een verzameling van gebouwen en rondom een gracht is gegraven. Het Leeuwarder Blokhuis was gelegen op de zuidwesthoek van de stad op een vierkant terrein dat volledig omsloten was door grachten met op ieder hoek een rondeel. De overige gebouwen op het terrein waren tegen de wallen geplaatst en omsloten een plein met in het midden een kerk of kapel die in 1530 werd vernieuwd.
Pier Gerlofs Donia, Grote Pier (Fries: Grutte Pier, in de spelling voor 1980 Greate Pier), (Kimswerd, ca. 1480 - Sneek, 28 oktober 1520) was een Friese krijgsheer, vrijheidsstrijder, kaper, zeerover en volksheld. Pier geniet de reputatie van een legendarische krijger en een belangrijke historische figuur in de geschiedenis van Friesland en wordt daarom ook vermeld in de Canon van Friesland. In diverse bronnen worden hem een reusachtige gestalte en een bovenmenselijke kracht toegeschreven.
Misdaad en straf zijn twee begrippen die door de jaren heen onlosmakelijk met elkaar zijn verbonden. De Romeinse geschiedschrijver Tacitus (55-105) beschrijft in zijn "cermam, Ca1' de straffen die in gebruik waren bij de Germaanse volkeren die eertijds in stamverband ons land bewoonden: Overlopers naar de vijand en verraders werden opgehangen aan een dorre, bladerloze boom, verachtelijke dieren, honden en wolven, werden naast het slachtoffer gehangen om tot uitdrukking te brengen dat ook hij verachtelijk was.
Wij laten u kennis maken met het ontstaan van het Leeuwarder Blokhuis. Wij spreken hier over het tijdspad van 1499 - 1580 Stichting van een Kasteel, Sterkte of Blokhuis in de Stad. Hertog ALBERT van Saksen had bewind over Friesland aangenomen. De stad, tot haar eigen bedwang, een Blokhuis zou stichten. Het jaar 1498 was een jaar van rouw voor het Friesche land; een dierbre doode werd toen uitgeleid; de Friesche vrijheid was gestorven. Wel was ze op geweest, een oud bestje, der dagen zat en kijfachtig den laatsten tijd in hooge mate, maar desondanks veroorzaakte haar heengaan een gevoel van leegte bij de Friezen, die haar zoolang hadden gekweekt, getroeteld en verpleegd (dr. J.S. Theissen in de Vrije Fries, 21e deel, 1e aflevering, Leeuwarden 1909)
Lichamen van geëxecuteerden werden "buyten gebracht"d.w.z. naar het galgenveld gesleept op een "horde" een soort gevlochten slede van tenen* of eenvoudigweg vastgebonden aan de staart van een paard. Op dat galgenveld werden de lichamen van terechtgestelden tentoongesteld: aan de galg, op het rad of aan de paal. Deze lichamen bleven daar op het galgenveld totdat ze vergaan waren: "de vogelen des hemels ten prooye gelaten tot afschrik van het algemeen"
Het bestuur van het Friesch Genootschap heeft gemeend, dat dit belangrijk rapport reeds nu als een historisch kan worden beschouwd. Het oorspronkelijk bevindt zich nog in het archief van den heer Commissaris des Konings in Friesland. De heer van Burmania Baron Rengers, twee malen waarnemend Gouverneur, vervaardigde daarvan een afschrift, hetwelk hij ons vereerde en waarvan een der leden des Bestuurs eene getrouwe vertaling vervaardigde.
In het rondeel in de zuidoosthoek was de pijnbank ondergebracht en die toren heette in de volksmond daarom ‘de pijnigtoren'. De toren is in de achttiende eeuw afgebroken maar de fundamenten zijn in 1919 opgegraven. Metingen en berekeningen wezen uit dat de toren tussen de zeven en acht meter hoog geweest moet zijn. De doorsnee was 12.50 meter en de muren waren 3.25 meter dik.
Het huis van Tuchtiging en Opsluiting, is verbonden met het hoofdgebouw van het voormalige blokhuis of kasteel der stad. Het werd in 1661 gebouwd, doch brandde, den 12 November 1754, bijna geheel af, waarna het veel sterker en veiliger is opgebouwd. Nog voor weinige jaren, en wel in het jaar 1824, is daar naast een veel grooter gebouw, tot werkzalen der gevangenen aangebouwd.
Huis van Opsluiting en Tuchtiging (1661-1874) Dit huis is verbonden met het hoofdgebouw van het voormalige blokhuis of kasteel der stad. Het werd in 1661 gebouwd, het brandde op 12 november 1754 bijna geheel af, waarna het veel sterker en veiliger is opgebouwd. Deze gevangenis heeft een zeer ruime binnenplaats en wordt door het tijdelijk garnizoen bewaakt. Zij heeft thans eene uitmuntende inrichting en bestuur. Ook het fabricaat in deze gevangenis, waar 600 à 700 mannen en jongens zijn opgesloten, is uitmuntend. De voortreffelijke inrichting en orde en de doelmatigheid der ingevoerde classificatie (in vier klassen) onder de gevangenen zijn de voorwerpen van den lof der vreemdelingen.
De gluiperd. Lammert Feijes, geboren in Ureterp, kwam eind 1722 vrij uit het tuchthuis, na zijn straf van vijf jaar te hebben uitgezeten. Zijn broer Jan Feijes en zijn oom Jan Hendriks Bosscha hadden gehoopt dat die straf een opvoedende werking zou hebben gehad. Maar Lammert had niet al te veel geleerd in Leeuwarden, hij ging opnieuw in de fout, nu op een gluiperige manier.
Van het dagboek van Storm zijn slechts enkele fragmenten overgebleven. Deze maken deel uit van de handschriftencollectie van het Friesch Genootschap (tegenwoordig in het Ryksargyf). Afschriften ervan worden eveneens bewaard in het familiearchief Storm en de ’afschriftencollectie Eekhoff’. Voor deze ‘bronnenuitgave’ is gebruik gemaakt van het door Eekhoff (in 1854) vervaardigde afschrift, dat door W. Dolk in 1961 werd gecollationeerd aan de hand van het origineel.
In 1754 stond het Leeuwarder Blokhuis nog temidden van liefelijk groen. Zo'n vijftien jaar later stichtten Marijke en Antje er brand. Achter de tralies groeit de begeerte naar vrijheid soms tot onverstandige proporties. Twee dames zaten in 1769 vast in het „gedemolieerde Blokhuis" in Leeuwarden, een kasteelachtig bouwwerk op de plek waar tegenwoordig het indrukwekkende huis van bewaring De Blokhuispoort staat.
Hendrik Eelzes is gedoopt 24-4-1735, getrouwd 5-9-1756 te Akkerwoude met Antje Rijkles. Na het overlijden van Hendrik Eelzes is zij opnieuw getrouwd met Meindert Rijkles op 8-10-1786. Antje woonde toen in Driesum en Meindert in Wouterswoude. Hendrik Eelzes is overleden 8-2-1785 in het tuchthuis(!) te Leeuwarden.
Betaalpenningen die speciaal gemaakt werden voor gebruik binnen gestichten, werkhuizen en gevangenissen worden gevangenisgeld genoemd. Gevangenisgeld was in Nederland in gebruik in de 19e eeuw. Krachtens een Koninklijk Besluit van 11 februari 1823, moest de prijs van al hetgeen in de kantines van gevangenissen zou worden verkocht in fictieve munt worden betaald. Daarom werden er vanaf 1824 huismunten ingevoerd.
Henricus Jacobus Jut was een 19eeuwse moordenaar uit Den Haag. Jut werd in 1851 te Den Haag geboren als buitenechtelijk kind van Maria Geertruida Jut. Na wegens "lichaamsgebreken" uit militaire dienst te zijn ontslagen ging hij in zijn geboortestad als kelner werken. Daar kwam hij de 23-jarige Christina Goedvolk tegen, die in 1872 korte tijd als dienstbode bij de rijke weduwe M.Th. van der Kouwen-ten Cate werkte. Uit angst voor een lynchpartij werd hij overgebracht naar een gevangenis in Leeuwarden, waar hij twee jaar later overleed. Henricus Jacobus Jut
Op de vooravond van zondag 26 september 1852 werd een afschuwelijke moord gepleegd op het grondgebied van de gemeente Heesch. Het slachtoffer was de 23-jarige jonge dochter Adriana van den Boom, dochter van Jacobus en van Joanna van de Boom, wonende op het gehucht Donzel te Nistelrode. Deze jonge dochter had verkering met zekeren Jan Buuts, metselaar en klompenmaker, uit Heesch. Het drama had zich voltrokken in de omgeving van de Heesche Wijst, ongeveer bij de verkeersweg Nistelrode – Heesch.
Overleden in dit huis is verbonden met het hoofdgebouw van het voormalige blokhuis of kasteel der stad. Het werd in 1661 gebouwd, het brandde op 12 november 1754 bijna geheel af, waarna het veel sterker en veiliger is opgebouwd. Deze gevangenis heeft een zeer ruime binnenplaats en wordt door het tijdelijk garnizoen bewaakt. Zij heeft thans eene uitmuntende inrichting en bestuur. Ook het fabricaat in deze gevangenis, waar 600 à 700 mannen en jongens zijn opgesloten, is uitmuntend.
Een halve eeuw geleden had er in Friesland eene stoute ontvluchting plaats van eenige der zwaarst veroordeelde gevangenen, die in het tuchthuis te Leeuwarden zaten opgesloten. Allen waren ze veroordeeld tot pl.m. twintig jaren gevangenisstraf, enkelen wegens moord. Zooals men weet, staat in de hoofdstad van Friesland de groote gevangenis, waarin uit het geheele land de mannelijke gevangenen, die tot eene tuchthuisstraf van meer dan 5 jaar veroordeeld zijn, hunne straf moeten uitzitten. Dus ook de levenslang veroordeelden hunnen binnen hare muren.
Sluiting dreigt . Helemaal wanneer de Tweede Kamer in 1869 geld reserveert voor een nieuwe gevangenis in Medemblik ter vervanging van die in Leeuwarden. Diverse instellingen, waaronder de gemeenteraad van Leeuwarden, lopen te hoop tegen dit voornemen. Effectief, zo blijkt een jaar later want dan valt het besluit tot nieuwbouw van de gevangenis in Leeuwarden. Zes jaar wordt er onder leiding van Johan Frederik Metzelaar, Ingenieur-Architect voor 's Rijksgevangenisbouw, gewerkt aan de nieuwbouw.
Er is niet veel geschreven over het verblijf van de vrouwelijke gedetineerden in de Bijzondere Strafgevangenis en Huis van Bewaring. Informatie is gevonden op het internet of de gevangenisarchieven
Sedert het tuchthuis in 1821 tot een van ’s Rijks grootste gevangenissen werd bestemd, is deze inrichting een voorwerp van bestendige zorg voor de Regering geweest. Het heeft in de laatste helft der 19e eeuw herhaaldelijk verbouwingen ondergaan, zodat er thans van het voormalige blokhuis niets meer is overgebleven. In 1859 werd het oude cellulaire gedeelte der gevangenis langs de Keizersgracht afgebroken en stichtte men op nagenoeg dezelfde plaats een nieuwen cellenvleugel, waarbij tevens een ander militair wachthuis werd gebouwd op het voorplein voor de fraaie hoofdpoort.
Drie leden van de familie Dalstra hadden in 1867, het welgestelde echtpaar Hiddema uit Nijega (Smallingerland) beroofd en vermoord. Vader Lammert Teijes, 65 jaar, zoon Marcus Lammerts, 27 jaar, en neef Auke Freerks Dalstra van 36 jaar kregen voor het Gerechtshof in Leeuwarden alle drie tuchthuisstraf, 'ieder voor den tijd van zijn levenslang'. Vader Lammert overleed in 1885 in de gevangenis. Zoon Marcus (foto) kwam vrij in 1894.. Neef Auke Freerks was ooit eerder veroordeeld en zat van het drietal het langst vast. Na 35 jaar tuchthuis kwam hij in 1906 vrij. Lammert, Marcus en Auke Dalstra
Op 5 mei 1870 wordt Henricus Mokcaarts met de boevenwagen overgebracht naar de gevangenis van Leeuwarden. Op 9 mei is hij ingeschreven en zijn straf van twintig jaar ging op die datum in. De oud marechaussee Hendrik Mokcaarts die hevig verliefd was op Anna Stada de echtgenoot van Frederik van de Steen, schoot zijn rivaal in dat jaar namelijk dood. Henricus Mokcaarts verlaat de gevangenis in Leeuwarden op 12 augustus 1889. Eind 1874 behoort Henricus tot één van de 445 gevangenen in de Leeuwarder gevangenis. Henricus Mokcaarts
Gevangenen werden in de tijd 1880 tot 1935 gefotografeerd en vastgelegd op een glasplaat. De glasplaten die bewaard zijn gebleven uit de Bijzondere Strafgevangenis van Leeuwarden liggen in het Depot van het Nationaal Gevangenismuseum te Veenhuizen.
Dominee Johannes Barger, ook wel genoemd "de blikken dominee". In maart 1894 komt in Harlingen een gewelddadig einde aan het leven van Cato Mirande (23). Ze was al twee jaar lang in het diepste geheim de minnares van Hervormd dominee Johan Barger (40). Barger werd op 2 juni 1894 door het gerechtshof te Leeuwarden veroordeeld tot levenslange gevangenisstraf, Hij overleed op 46-jarige leeftijd in Bijzondere Strafgevangenis te Leeuwarden aan een longziekte en werd begraven op het kerkhof van de gevangenis van Leeuwarden
Troelstra neemt het op voor Hogerhuizen. Nadat ook Wybren in 1905 - na negen jaar en negen maanden - in vrijheid wordt gesteld. Uit De Zaak Hogerhuis. Eene gerechtelijke misdaad. De drie broers Keimpe, Marten en Wybren Hoger" huis worden in 1896 veroordeeld voor 'een der zwaarste vergrijpen tegen den eigendom, eene poging tot diefstal bij nacht'. De twee laatstgenoemden worden ook veroordeeld wegens poging tot doodslag. Gebroeders Hogerhuis
Pake 29-06-1892 - 21-08-1967, is van 1920 tot 1948 bewaarder geweest in de gevangenis te Leeuwarden. Toen ik jong was vertelde mijn Pake mijn wel eens wat over het leven in de gevangenis; ik heb hem toen gevraagd om die verhalen eens op papier te zetten om zodoende te bewaren voor het nageslacht. Op de wikkels van de NCRVgids heeft Pake met een potlood een aantal zaken opgeschreven. Het is alleen jammer dat Pake dacht dat hij een boek moest schrijven want hij begon heel vaak opnieuw om een betere toonzetting te krijgen. (Mijn Pake was een perfectionist). Na zijn overlijden heb ik al deze wikkels gelezen en de meest interessante verhalen er uit gehaald. Met vriendelijke groet, Ruurd van der Berg Dearsum
Op 18 januari 1929 wacht Wijkstra de veldwachters op met een karabijn. Volgens de overlevering zou het zo'n 18 graden gevroren hebben die dag. IJje weet alle vier veldwachters neer te schieten, bij drie snijdt hij later ook nog de keel door. Zelf raakt hij lichtgewond. Hij brengt Aaltje onder bij een neef en vlucht naar Groningen. Op weg naar het ziekenhuis wordt hij aangehouden. In gevangenischap kreeg hij tuberculose en werd steeds somberder. Hij besloot zelfmoord te plegen. Hij sneed met een aardappelmesje zijn buik open maar overleefde dit.
Durk Tabak is een tweevoudig moordenaar en kunstenaar. In 1930 werd Tabak veroordeeld tot 15 jaar cel nadat hij in een Drachtser café de 29-jarige Jan van der Meulen had doodgestoken. Enkele jaren na zijn vrijlating schoot hij in Augustinusga zijn minnares Grietje Groenland-Hayema dood. Na deze gruwelijke daad pleegde hij zelfmoord door zichzelf door zijn slaap te schieten. Tabak was een begiftigd tekenaar, maar daarnaast kon hij ook verdienstelijk trekharmonica spelen. Tot zijn vriendenkring behoorden IJe Wijkstra en Jan Hut
Bende van Oss. Er was in de jaren vóór de oorlog in Noord-Brabant een groep criminelen actief, die bekend stond als “de bende van Oss”. Na bloedig treffen met de politie kwamen zij voor de rechter en hun bestemming werd…..Leeuwarden. Vader, zoon en oom De Bie, enkele Van Galens, Van Bernes en Hendriksen zorgden voor Brabantse inbreng binnen onze muren. Onderlinge vechtpartijen kwamen regelmatig voor en soms werden meningsverschillen uitgevochten met ook wel doorslaggevende argumenten als zware Rijksstrijkijzers!
Emanuel Polak was een Nederlands lustmoordenaar, die vooral bekend werd als de verkrachter en moordenaar van het 7-jarige meisje Sara Beugeltas. Sara Beugeltas was een Nederlands meisje van Joodse komaf. Toen het kind zeven jaar oud was werd ze vermist en later vermoord teruggevonden. De zaak sprak enorm tot de verbeelding van de Amsterdamse bevolking en leidde tot grote massahysterie. De dader was Emanuel Polak, een 21-jarige pakhuisknecht. Hij was al eerder in aanraking met het gerecht gekomen wegens kindermisbruik en zat in feite tijdens proefverlof.
Mijn loopbaan en lotgevallen bij het gevangeniswezen vanaf 1919 t/m 1945 16 Maart 1919 trad ik bij het gevangeniswezen te Groningen in dienst. Toen ik voor het eerst met het gebouw en de geest kennis maakte, dacht ik, wat ben je begonnen, de school licht en vrolijk, de gevangenis somber en naargeestig. En toch dacht ik in den beginne, beide instituten om de mensheid op een hoger plan te brengen. Voor de gevangenis bleek dat indertijd een leugen te zijn
Directeur H.S. Born. De heer Born begon zijn loopbaan in 1943 tijdens de tweede wereldoorlog.Zich opgewerkt tot directeur van het Huis van Bewaring waarna hij in november 1961 aan de slag kon als adjunct-directeur in Amsterdam.
Gerrit Fokkema met het inschrijfregister van de gevangenis, waarin hij zelf is ingeschreven. De inschrijfregisters liggen in het archief van Tresoar te Leeuwarden. Hier staat vele bekende namen in. Zo kwamen wij ook de naam van Nico Frijda tegen met de schuilnaam Hans de Groot, er is ook een boekje van hem Post uit Friesland brieven die in de gevangenis werden geschreven. Als op 8 december 1944 de deur van zijn cel open zwaait en een gewapende en gemaskerde man hem gebiedt naar buiten te komen, weet Gerrit Fokkema (1925) zeker dat zijn laatste uur heeft geslagen. Niets was minder waar.
Gevangeniskoor Bijzondere Strafgevangenis Leeuwarden. Een ander fenomeen in ons gesticht was het gevangenkoor, dat een zeker vermaardheid genoot. Het stond onder leiding van een geschoolde dirigent, ook een gevangene.
”Op 4 juni 1945 werd ik door leden van de NSB te Leeuwarden aangehouden en in bewaring besteld in de bekende ‘Arentstuin’ aldaar. Hier werd ik door personen, die mij hadden aangehouden, met gummiknuppels geslagen en ook geschopt, zodanig, dat ik tenslotte op de grond terechtkwam en bewusteloos bleef liggen. Door een emmer water over me uit te storten, bracht men mij weder tot bewustzijn. Deze personen zijn mij onbekend, ik had ze nooit eerder ontmoet en weet zodoende de namen niet meer.
Eric de Lyon Sergeant-vlieger Erich Henry Johann de Lyon (roepnaam Eric). 1943 Een onvoorwaardelijke gevangenisstraf van 20 jaar voor sergeant-vlieger Eric de Lyon. Eric de Lyon muntte niet alleen uit in durf - een vlotte babbel, een 'man van standing' - maar beschikte ook over creatieve expressie. Hij bleek een natuurlijke aanleg te hebben voor beeldhouwen. De Lyon ontpopte zich in de gevangenis als een getalenteerde houtsnijder. Op 30 april 1950 werd de ex-piloot op voorspraak van de directeur A.B.R. Jansen in voorlopige vrijheid gesteld.
MERKWAARDIGE ONTHULLINGEN VAN OUD GEVANGENE 1948 Gevangene 1113 onthult Boek gevangene 1113 onthult In het Leeuwarder inferno verloopt een werkdag als volgt. Des morgens te half zeven luidt op de binnenplaats een bel: opstaan! Met meer of minder elan wordt aan dit commando gevolg gegeven, want het kwartiertje nasoezen is ook hier in trek. Om 7 uur worden de celdeuren in de cellenvleugel geopend. Eerst wordt de beruchte ton buiten gezet en dan kunnen de gevangenen hun stenen waterkruik bij de waterkraan op de gang vullen.
Chris Blanken (27) voor de moord op politieagent A. van Eck die hem en zijn broer betrapte op diefstal in de nacht van 13 op 14 november in Woerden, waarop Blanken de agent doodschoot. Hij bekende uiteindelijk de daad en ging niet in hoger beroep. Hij ontsnapte twee keer uit de gevangenis, in 1955 en in 1965. Beide keren werd hij binnen een dag weer opgepakt. Een aantal jaren na zijn laatste ontsnappingspoging kreeg hij gratie. Zijn broer Johannes Blanken (25) kreeg 6 jaar. In de krant stond deze zaak inmiddels bekend als: De Woerdense Moordzaak Chris Blanken
Adri lodder. Adri L. werd door de rechtbank te Dordrecht op 15 april 1954 in eerste instantie veroordeeld tot een gevangenisstraf van 18 jaar maar in hoger beroep door het Haagse gerechtshof veroordeeld tot levenslang. Adri L. bleek namelijk zijn vrouw te hebben omgebracht met arsenicum. Adri kreeg zes jaar later “een koekje van eigen deeg”: hij werd in de gevangenis vergiftigd door de beruchte Dr. O. Adrie Lodder
Dokter 0. en de gifmoorden. Een proces dat aan het begin van de jaren zestig landelijke bekendheid kreeg, betrof dat van de voormalige huisarts Dr. 0. uit Berkel Rodenrijs. In 1954 was Dr. 0. reeds in Den Haag tot levenslange gevangenisstraf veroordeeld wegens moord (vergiftiging door cyaankali) op zijn vrouw. In mei 1955 werd hij in de Leeuwarder gevangenis gedetineerd. Hij ontmoette daar Adriaan Lodder die zijn vrouw eveneens door gif (arsenicum) had vermoord en eveneens in 1954 te Den Haag tot levenslange gevangenisstraf was veroordeeld.
Overleden in de Bijzondere Strafgevangenis en Huis van Bewaring van Leeuwarden. Er zijn vele gevangenen overleden in de gevangenissen van Leeuwarden. De doodsoorzaak was divers, van zelfdoding tot ziektes zoals TBC, diabetes en dementie. In de gevangenis waren ziekenzalen en een medische dienst. Er waren gevangenen die dood gingen aan eenzaamheid.
Er werken in De Blokhuispoort 130 medewerkers, de gedetineerdencapaciteit is 163 (exclusief 103%) De Blokhuispoort biedt huisvesting aan preventieve gedetineerden (uit alle categorieën), arrestanten, vreemdelingen en subsidiair gehechten. in 1988 met een forse reorganisatie van de Huis van Bewaring, gebouwd door J.F. Metzelaar en W.C. Metzelaar. Het gebouwencomplex van de voormalige Penitentiaire Inrichting "Blokhuispoort" aan het Blokhuisplein en de Keizersgracht te Leeuwarden. De oorsprong van het gebouwencomplex gaat echter terug tot de 15de eeuw, waarin het als 'Blokhuis' - een stadscitadel of dwangburcht - gesticht werd op de zuidoostelijke hoek van stad Leeuwarden. Bestemd voor mannen en vrouwen die een(voorlopige) hechtenis ondergaan. Er verblijven verschillende soorten verdachten bij elkaar in één complex. Meestal verblijven de verdachten alleen in een cel. De Blokhuispoort was voorheen bekend als het HvB Leeuwarden. 17 juni 2007 laatste gevangene. 1 april 2008 Justitie zegt de huur op.
Aage Vening Meinesz – bijnaam: de Meesterkraker – Door het grote aantal kraken en de geweldloosheid waarmee hij deze uitvoert krijgen de daden van Aage Meinesz een unieke reputatie binnen het criminele circuit. Als gereedschap gebruikt hij vaak zijn legendarisch geworden thermische lans. Op 11 juli bekent ook hij een kraak bij de V&D in Leeuwarden. Op 28 november wordt hij door de rechtbank in Leeuwarden tot vijf jaar cel veroordeeld. In hoger beroep wordt dat 4,5 jaar. Op 18 april 1974 weet Aage Meinesz te ontsnappen uit het Huis van Bewaring
Meester-kraker Aage M. (31) is gisteravond 18 april 1974 ontvlucht uit het Leeuwarder Huis van Bewaring. Door hulp van buitenaf moet M. in het bezit zijn gekomen van een snijbrander, waarmee hij de tralies van zijn cel doorzaagde. Met behulp van een touw is hij daarna over de muur geklommen.
Totaalweigeraar - ook wel dienstweigeraar - In 1981 moet Stephan Kraan als dienstweigeraar 12 maanden de gevangenis in. In zijn cel in Leeuwarden ontvangt hij duizenden brieven en kaarten die hij allemaal beantwoordt. Hij is onderwerp van twee filmdocumentaires en schrijft het boek 'De Muesli Bloeit', naar aanleiding van zijn radiodagboek voor de VPRO. In de jaren na zijn vrijlating blijft Stephan Kraan zich inzetten voor totaalweigeraars en het vrije-socialisme in de geest van Ferdinand Domela Nieuwenhuis.
De koelbloedige ontsnapping van twee gedetineerden, gistermiddag uit het Leeuwarder Huis van Bewaring. In nauwelijks een halve minuut stonden Bidjeepersad („André") D. uit Leeuwarden en z'n medegevangene Gerhardus H. uit Groningen gisteren rond half zes buiten. Het duo had een slim moment uitgekozen voor de ontvluchting: het bezoekuur was juist afgelopen, een traliehek naar de buitenpoort stond open om de bezoekers door te laten. Met de laconieke opmerking „Vriend ga opzij!", renden de twee plotsklaps langs een bewaker en de groep vertrekkende bezoekers.
De maquette van de Blokhuispoort is een driedimensionaal model op schaal van huis van Bewaring te Leeuwarden. Maquettes worden doorgaans gemaakt om een betere indruk te krijgen van een gebouw dan die men via een tekening kan krijgen. Bij de maquette worden de verhalen verteld aan bezoekers van onze tentoonstellingen. De maquette is in 1984 gemaakt. Het ontstaan en de reis van de maquette van Huis van Bewaring Leeuwarden.De maquette is in 2007 opgenomen in de museale collectie van Nationale gevangenismuseum te Veenhuizen en is overgedragen aan de collectie van Stichting Blokhuispoort.
We'd love to hear from you. Please send questions or feedback to the below email addresses.
Before contacting us, you may wish to visit our FAQs page which has lots of useful info on Tiki-Toki.
We can be contacted by email at: hello@tiki-toki.com.
You can also follow us on twitter at twitter.com/tiki_toki.
If you are having any problems with Tiki-Toki, please contact us as at: help@tiki-toki.com
Close